Eindexamen HBS-b.
De laatste twee jaren op het Marnix zijn heel intensieve en ook fijne jaren geweest. Ook al gingen sommige dingen me makkelijk af op school, voor veel vakken heb ik me toch aardig moeten inspannen.
De exacte vakken waren meestal niet zo'n probleem, behalve misschien scheikunde, je moet daar teveel voor uit je hoofd leren. Dat laatste is nooit mijn sterke kant geweest. Ik ben altijd veel beter geweest in het overzien en begrijpen van zaken dan het onthouden.
Om die reden denk ik ook dat talen voor mij een probleem waren. Desondanks heb ik me bij die vakken aardig kunnen handhaven (Nederland, Engels, Duits en Frans). Alleen Frans is altijd een probleem geweest, terwijl ik al sinds de 5e klas lagere school Franse les heb gehad!
Mijn beste vakken waren vooral natuurkunde, wiskunde 1 en 2 en mechanica.
Op het eindexamen liep dat iets anders dan gepland... Om te beginnen had ik mijn schriftelijk mechanica verknalt, dus moest ik daar ook mondeling voor doen. Geen probleem dacht ik, mechanica is het makkelijkste wat me is overkomen en nog leuk ook! Toch liep ook dat anders. Het mondeling examen werd afgenomen door mijn leraar mechanica en een gecommitteerde. Alhoewel ik zelf vond dat ik het er goed had afgebracht, dacht mijn leraar daar anders over. Nu waren we het wel vaker oneens geweest, we lagen elkaar niet zo erg, waarom weet ik eigenlijk niet. Al met al resulteerde dit alles in een 5 voor mechanica (mijn beste vak altijd geweest...).
Gelukkig werd dit gecompenseerd door mijn leraar Frans. Tussen het schriftelijk en het mondeling zaten ongeveer zes weken en in die tijd werden we klaargestoomd voor het mondeling.
Elke keer als we in die periode Franse les hadden kreeg ik een beurt. En elke keer vroeg hij ongeveer hetzelfde, tot op het examen toe! Nog bedankt meneer Verschoor! Daardoor haalde ik voor mijn moeilijkste vak toch nog een zes op de eindlijst.
Van alle andere exacte vakken had ik het maximale aantal vrijstellingen, voor natuurkunde had ik (tot stomme verbazing van mijn leraar) zelfs een 9 op mijn eindlijst. Dat komt zo: Bijna alle vragen gingen over begrijpen en niet zo zeer over het weten en dat is precies in mijn straatje.
Ik herinner me nog goed dat we met alle examenklassen (HBS-a en b en Gymnasium α en β) buiten stonden te wachten op de uitslagen. Overal rookwolken van de sigaretten die opgestoken werden, de straat lag bezaaid met weggegooide peuken. En eindelijk was daar dan toch de uitslag: GESLAAGD! Weer een periode in mijn leven afgemaakt en afgesloten. Op naar de volgende fase, de zeevaartschool!
(Op de foto klas 5b2. Bij het rode cirkeltje zit ik, het blauwe cirkeltje Cees Schaap en het gele cirkeltje is Joop van Riessen, die later naam gemaakt heeft als commisaris van politie in Amsterdam en nu detectives schrijft).
Vervolg: Over Jan vanaf 1962